Wynalazek radiotelegrafu cz. 37

Radiotechnik, aby móc dowolnie zmieniać samoindukcję używa wariometru. Jest to przyrząd składający się z stałej cewki A w której wnętrzu znajduje się druga ruchoma B. Obie cewki są ułożone zwojami jedna za drugą. Jeżeli ruchomą cewkę nastawimy za pomocą gałki w ten sposób, że zwoje ich będą biec w przeciwnych sobie kierunkach, to samoindukcje zniosą się prawie doszczętnie, po ustawieniu wewnętrznej cewki zwojami w tym samym kierunku który ma prąd w cewce zewnętrznej, samoindukcja będzie wyrażała się jako suma samoindukcji tych dwóch cewek.

Oprócz wariometra jednym z najważniejszych przyrządów, jakich używa radiotechnik jest kondensator. Jest to niejako spichlerzyk elektryczności. Wskażemy jak wygląda jego działanie.

Jeżeli w obwód elektryczny włączymy dwie płyty metalowe równolegle blisko siebie ustawione w ten sposób, że między niemi nie będzie żadnego połączenia, to zauważymy, że mimo to prąd będzie płynął. W obwodzie z prądem stałym płyty te zostaną momentalnie naładowane i żadnych zjawisk już nie będziemy obserwowali. Natomiast pod prądem zmiennym, płyty te będą raz przyjmowały ładunek raz ten ładunek będzie wracał i cofał się.